#leerlingenvervoer

Het schooljaar is weer begonnen en de meldingen omtrent leerlingenvervoer komen weer volop langs op social media. Mijn gedachten gaan terug naar onze ervaringen met het leerlingenvervoer.

Exact 10 jaar geleden zou Lotte voor het eerst naar school gaan.

De jaren ervoor ging ze naar de Vroegbehandeling van het revalidatie centrum en werd ze ook in een taxi vervoerd. Nooit een probleem gehad. Vanaf dag 1 een vaste chauffeuse, altijd stipt op tijd en afleveren op het kinderdagverblijf i.p.v. thuis was geen enkel probleem. Deze taxi werd vergoed door de ziektekostenverzekeraar. Toen wij Lotte dan ook aanmeldden voor het leerlingenvervoer hadden wij geen problemen verwacht.

Omdat ze vlak voor de zomervakantie een rolstoel kreeg vroegen wij direct rolstoel vervoer aan. De hele zomer vakantie hoorden wij niks. De laatste vakantie week de gemeente gebeld en die gaven aan dit in deze week de chauffeur langs zou komen om kennis te maken bij ons thuis. Zaterdagmiddag komt er een klein taxibusje (formaat bestelwagen) voorrijden. Een alleraardigste mevrouw stapt uit. Zij zou maandag Lotte als laatste komen ophalen rond half negen. Op mijn vraag of ze de rolstoel van Lotte nog even wil zien, kijkt ze verschrikt op “ik vervoer alleen lopers”. En ze wilde meteen vertrekken, we moesten de gemeente maar bellen. Na wat aandringen wilde zij dan wel contact opnemen met haar baas want de gemeente is nu eenmaal niet bereikbaar in het weekeinde. Er werd door haar baas toegezegd dat er dat weekeinde nog een andere chauffeur langs zou komen met een rolstoelbus.

Zondagavond, wij hadden de hoop al opgegeven dat er nog iemand kwam, reed er een oude (verroeste) taxi-bus voor. Er stapte een man op leeftijd uit die duidelijk last van zijn rug had. Lotte lag al op bed en zachtjes haalden wij de rolstoel uit haar slaapkamer. Het volgende probleem deed zich meteen voor; deze bus was volledig ingericht voor vervoer van rolstoelen met de Bierman fixatie en Lotte haar stoel was voorzien van het nieuwe 4-punts- fixatie systeem. “mevrouwtje u tilt dan uw dochtertje in een gewone stoel en dan zet ik de rolstoel vast achterin de auto”. Blijkbaar keek de chauffeur volledig langs mijn hoogzwangere buik heen… Op mijn vraag of hij Lotte niet kon tillen “mevrouwtje ik heb last van mijn rug”. We moesten wat en aangezien wij beiden de volgende dag gewoon moesten werken, gingen we maar akkoord. Uiteindelijk hebben wij zelf in die eerste week spanbanden aangeschaft waarmee de rolstoel vastgesjord kon worden zodat hij niet de hele bus doorreed.

Enkele weken na de opstart van school beviel ik op een vrijdag van onze jongste. Die maandag erna kwam de chauffeur voorrijden, feliciteerde mij netjes met de geboorte van mijn zoon maar maakte geen aanstalten om te helpen met tillen van Lotte dus deed ik dat maar weer. De kraamverzorgster die het zag vanuit ons keukenraam, kwam verontwaardigd aanlopen en heeft de chauffeur pittig toegesproken. Vanaf dat moment werd Lotte door hem getild. Gelukkig werd deze oude bus al snel vervangen door een moderner exemplaar waarin Lotte veilig vastgezet kon worden in de rolstoel met de 4-punts-fixatie.

Na 2 kleuterjaren kwam Lotte gelukkig in een dependance terecht die aan de rand van onze woonwijk stond. De basisschool van onze jongens stond er recht tegenover. Zo’n 4 jaar lang was ik in de gelegenheid ze, gezamenlijk, zelf naar school te brengen en te halen. Helaas veranderde de schooltijden van Lotte haar school enkele jaren geleden en moesten wij Lotte in de middag weer met het leerlingenvervoer laten gaan. Inmiddels was het leerlingenvervoer overgegaan naar een ander taxi bedrijf.

Een boekhouder met een burn-out werd nu Lotte haar chauffeur. Een alleraardigste man die er piekfijn verzorgd uitzag. Tenminste de eerste maanden. De chauffeur werd steeds slonziger, droeg vieze kleding en begon op een gegeven moment zeer onfris te ruiken. Lotte had het naar haar zin in de bus, de chauffeur draaide leuke muziek en ze werd als eerste naar huis gebracht. Wat moet je dan als ouder…

Op een middag duurde het wel erg lang tot de taxi er was. Ineens ging mijn mobiel, een chauffeur van het taxibedrijf. Hij kon onze straat niet vinden en reed al 10 minuten rondjes in de woonwijk. Ik heb hem naar ons huis geloodst en op mijn vraag of de vaste chauffeur ziek was kwam het antwoord “zoiets ja”… De volgende weken hadden we steeds andere chauffeurs. De vaste chauffeur bleek ’s avonds/nachts te hebben bijgeklust met de taxi-bus van de baas, sliep even een uurtje in de bus voor hij overdag de kinderen en de ouderen ging rijden. De man is op staande voet ontslagen.

Het afgelopen schooljaar kwamen er “niet-revalidatie kinderen” bij op de school van Lotte. Op zich helemaal prima want qua verstandelijk niveau past dat perfect tussen de (ernstig)meervoudig beperkte kinderen. Het vraagt natuurlijk wel aandacht van de begeleiding dat de kinderen die fysiek veel meer kunnen zorgvuldig omgaan met de kinderen die volledig afhankelijk zijn. De eigen PGB’ers van Lotte letten daar goed op tijdens schooltijd.

In de taxi-bus werd Lotte echter naast een verstandelijk beperkt meisje gezet dat zeer enthousiast aan het spelen was met knuffels tijdens de rit en die ook in Lotte haar gezicht hield. Lotte haar hoofd zit echter volledig gefixeerd vast vanwege ontbrekende hoofdbalans, tevens is Lotte gewoon moe na een schooldag en heeft ze dan moeite met ongewenste prikkels. Iedere middag kwam Lotte erg verdrietig uit school, maar uitleggen wat er nu aan de hand was, was teveel gevraagd. De chauffeur zag niks bijzonders gebeuren. Pas nadat één van de PGB’ers meegereden is met de taxi werd ons duidelijk wat er gebeurde en kon er wat aangedaan worden.

Dit schooljaar heeft de school van Lotte eindelijk de nieuwbouw gekregen waar ze al zo lang op wachtten. De nieuwbouw staat nog steeds in onze woonplaats, maar wel net helemaal aan de andere kant. Net even te ver om nog zelf te gaan brengen, dus voor het eerst weer leerlingenvervoer voor alle dagen heen en terug aangevraagd.

En weer hoorden wij de hele zomervakantie niks.

Wel kregen wij in de laatste week het “handboekje leerlingenvervoer” in de brievenbus. Daarin stond dat de chauffeur kennis zou komen maken…helaas gebeurde die kennismaking pas op de maandag dat school begon.

Omdat Lotte nog maar zo weinig energie heeft, gaat ze nog maar 4 ½ dag naar school. Via de gemeente toestemming gevraagd of ze op de woensdag om 12 hr ipv 14.30 hr opgehaald kan worden. Onze gemeente denkt gelukkig goed mee en we kregen toestemming.

Gisteren stond ik met Lotte om 12:00 uur bij de school te wachten. En waar wij (cynisch genoeg) ervan uitgingen dat de kans groot was dat er geen taxi zou komen opdagen, reden er ineens 2 voor …..