Gastblog van de kinderverpleegkundige Kitty

Gisteren bij jullie geweest. Lotte is al in de stoel, zit voor de pc, haar favoriete plekje in jullie huis. Zoals altijd begroet ze me enthousiast met een heerlijke knuffel. Erika gaat " even luchten" dwz een stuk fietsen, ook Marco gaat kort daarna sporten.

Ik blijf met Lotte en haar broertjes thuis.

Lotte wil met haar voeten in het badje, ik vraag hulp van de jongens en Jos is zo aardig om me te helpen met de benen van Lotte vast te houden zodat ik het badje kan installeren.

Het valt me op hoe voorzichtig Jos dit doet; hij weet dat Lotte haar benen zo naar beneden kunnen vallen...... Heel liefdevol zet hij de voeten neer en Lotte geniet van de warmte van het water.

De jongens krijgen net als Lotte een geschild appeltje, ze vinden mijn aanwezigheid vanzelfsprekend, terwijl het voor hun toch heel wat is: dagelijks een zorgverlener over de vloer........

Terwijl het voetenbadje zijn werk doet masseer ik de handen van Lotte, ze voelen koud aan en Lotte vind het heerlijk om aangeraakt te worden.....ik zie haar genieten; als ze kon spinnen zou ze het doen. Ze is gezellig zoals meestal, ze neemt het leven zoals het is, klagen komt bij haar niet voor.

Ik moet echt doorvragen als ik wil weten hoe ze zich voelt: ze heeft last van haar Mickey dus daar ga ik werk van maken. Ook heeft ze bij doorvragen last van haar benen; die vervelende kramp komt steeds vaker voor. Ik masseer haar achterbenen terwijl Lotte op haar buik ligt, ondertussen maken we grapjes, Lotte houdt van gezelligheid.

Samen kijken we naar ome Willem die verliefd is, we moeten er om lachen en Lotte zegt ook verliefd te zijn: op papa natuurlijk...... Ik zeg dat papa ws ook verliefd op haar is ( ik weet het wel zeker) Als hij terugkomt gaan we het vragen.....

Lotte heeft een goede dag, heeft goede saturaties, dus geen extra zuurstof nodig, wel heeft ze een soort 'wegtrekker", die snel weer over is; ik blijf observeren want Lotte's toestand kan zo veranderen...

Zo op het oog gebeurt er niet veel bijzonders op zo'n zondag, maar ik besef dat het een voorrecht is om een beetje "deel te nemen aan jullie gezinsleven" door voor Lotte te mogen zorgen. Het voelt ook heel bijzonder dat ik jullie vertrouwen heb en dit werk kan doen, het is moeilijk te zien dat Lotte steeds weer wat moet inleveren, maar ik hoop dat ze nog heel veel mooie momenten met jullie mag hebben.

Liefs Kitty