Verantwoordelijkheid
Begin juli hadden wij een belangrijke passing, namelijk met de specialist van Human Care het tillen van Lotte bekijken. Door Lotte haar steeds verdere fysieke achteruitgang, dys-autonomie en forse groei is het tillen wel een specialistisch dingetje geworden. We hebben er zelfs een gefilmd protocol voor gemaakt omdat de finesses niet goed te beschrijven zijn.
Thuis tillen we haar het liefst met zijn tweeën, dat scheelt tijd en is ook voor Lotte prettiger. Om te kijken of er op bepaalde gebieden nog verbetering mogelijk was en te horen of de tilzakken nog passend zijn, had de ergotherapeut deze sessie georganiseerd. Helaas hadden wij alle opties die er waren zelf al bedacht en in praktijk gebracht. De tilzakken waren nog passend, maar…….. de tilzakken waren niet gekeurd! Ik gaf aan dat onze tilzakken en tillift nog nooit gekeurd waren. Al die jaren dat wij al een tillift in huis hebben, is er nog nooit een keuring geweest.
En dat bleek dus niet zo goed te zijn.
hulpmiddelen niet gekeurd
Want als de tilzakken of tillift niet gekeurd zijn en er gebeurt wat, dan ligt de verantwoordelijkheid daarvoor bij jou als gebruiker. ‘Alle hulpmiddelen met een hoog/laag verstelling horen jaarlijks gekeurd te worden’, gaf de Human Care medewerker aan. Ik moet zeggen dat ik van deze verantwoordelijkheid wel even van schrok.
Thuis ging ik direct alle hulpmiddelen langs die een hoog/laag verstelling hebben. Lotte haar bed is geleverd via de zorgverzekeraar en die komen altijd jaarlijks keuren. Ze bellen zelfs regelmatig om te vragen of alles nog goed gaat met het bed.
De bad-brancard die al ruim twee jaar in Lotte haar badkamer staat (en ook via de Wmo geleverd is), had volgens de keuringssticker die erop zit, al een jaar geleden gekeurd moeten worden.
Omdat ik graag van deze verantwoordelijkheid verlost wilde zijn, nam ik contact op met onze Wmo-consulente. Alle hulpmiddelen die vanuit de Wmo komen, zijn namelijk in bruikleen. Onderhoud hoort via de Wmo te lopen, het is zelfs in de (IJmond brede afgesloten) contracten opgenomen. De Wmo-consulente begreep mijn probleem, maar wist even niet direct wat zij hiermee moest. Blijkbaar zijn er maar weinig hulpmiddelen die jaarlijks gekeurd c.q. onderhouden worden. Zij ging het navragen in de regionale Wmo-werkgroep.
natuurlijk twee afspraken
Twee dagen later werd ik door een medewerker van de hulpmiddelen-leverancier gebeld. Zij wilde een afspraak maken om de tilzakken en de tillift te keuren. Ik gaf aan dat er ook een bad-brancard gekeurd moest worden. ‘Mevrouw, volgens ons systeem heeft u geen bad-brancard….’ Zucht…..
Afijn, eind juli zou er een monteur komen voor de keuring van de tilzakken en de tillift. De bad-brancard ook op die dag keuren paste niet meer in het schema van de monteur volgens de mevrouw, en dus werd daarvoor begin augustus een aparte afspraak in gepland.
Eind juli kwam er een vrolijke competente monteur langs. We raakten in gesprek en ik gaf aan dat eigenlijk ook de bad-brancard gekeurd moest worden. Hij vroeg zich af waarom die niet nu meteen gekeurd kon worden (hij had het vanwege de vakantietijd nu toch niet echt druk) en nam contact op met de bureau-medewerker van de hulpmiddelen-leverancier. Maar nee, voor de bad-brancard stond al een aparte afspraak ingepland dus die kon nu echt niet aangepast worden….
Twee weken later stond exact dezelfde monteur weer voor de deur voor de keuring van de bad-brancard. We hebben er gezamenlijk maar om gelachen.
