top of page

Hol


Hol, dat is hoe ik mij voel deze periode.

Ik doe van alles: werk (te) hard, sport, regel alles voor/rondom de zorg thuis.

Maar het lijkt wel alsof ik hol ben van binnen. Thuis gaat alles op de automatische piloot.

Als iemand vraagt naar hoe het met Lotte gaat, draai ik de vraag zo snel mogelijk om of geef een andere draai aan het gesprek. Ik word hier steeds beter in.

Alles om maar te voorkomen dat ik moet gaan antwoorden op die vraag.

Want hoe kun je antwoord geven op die vraag als je niet ten onder wilt gaan aan de emoties die die vraag met zich meebrengt.

De enige met wie ik bespreek hoe het gaat zijn de verpleegkundigen en het Emma Thuis Team.

Zelfs het bespreken met Marco valt zwaar op dit moment.

Wij zijn aan het overleven en doen dat beiden op onze eigen manier.

Alleen als ik de deur achter mij dicht trek, kom ik tot leven.

Het werk dat ik mag doen, daar ga ik volledig voor en daar haal ik zoveel voldoening uit.

Daar kan ik gewoon Erika zijn. Even geen moeder van Lotte. Dan kom ik tot leven en geniet.

Maar zodra ik die deur weer doorkom neemt die holheid weer bezit van mij.

Het is een uitzichtloze tunnel waar we inzitten.

Een tunnel waar ooit een einde aan komt, maar wanneer dat einde in zicht komt weet niemand.

Ons bordje wordt steeds voller, beleid wordt steeds bijgesteld en moeilijke knopen moeten met regelmaat doorgehakt worden.

Waar doe ik goed aan in deze fase ? Ben ik egoïstisch nu ik zoveel werk ?

Toen ik alle dagen thuis was, vroegen sommige mensen dwingend “waarom werk jij niet ?”

En nu zeggen mensen dwingend “werk je niet teveel ?”

Dat het werken een vorm van vluchten is ben ik mij al te goed bewust.

Tegelijkertijd is het ook mijn levenslijn om overeind te blijven.

En dat zal het na het overlijden van Lotte ook zijn…..

Het is moeilijk om in deze fase dicht bij jezelf te blijven.

Ruim 16 jaar volgde ik blindelings mijn intuïtie waar het Lotte betrof.

Maar nu moeten er teveel onmogelijke beslissingen genomen worden waardoor die mij (gevoelsmatig) in de steek laat.

“In deze fase zijn er geen foute beslissingen” stellen de professionals mij gerust.

Ik hoop met heel mijn hart dat zij gelijk hebben.

De tijd zal het ons leren…………….


Uitgelichte berichten
Kom later terug
Gepubliceerde posts zullen hier worden weergegeven.
Recente berichten
Archief
Zoeken op tags
Er zijn nog geen tags.
Volg ons
  • Facebook Basic Square
  • Twitter Basic Square
  • Google+ Basic Square
bottom of page